Vanochtend werd ik wakker, we hadden elkaar ontmoet in mijn dromen
Het deed me heel bewust beseffen hoezeer ik u gemist had al die jaren en hoezeer ik dit opgeborgen had
Uw aanwezigheid, het deed me wenen van vreudge en blijdschap, hier liep u dan naast me..zo dichtbij
U gezicht was vertederend en alles ooit kwalijk genomen ,was opgelost, opgelost door de liefde en herkenning
Zoveel wilde ik vragen en natuurlijk de bevestiging wat elk meisje van zijn vader wilt horen " Pappa ben je trots?"
Ik voelde me weer kind, die een kans kreeg ,de teleurstelling van toen om te zetten in acceptatie
Zien we elkaar nog? vroeg ik, iedereen ziet elkaar weer..zei hij