Weer Ana....
Ana is weer mijn vriendin,
het is weer het eind van het begin.
Eten is nu weer mijn vijand,
En nu maar weer kijken waar het dit keer strand.
Dit keer eet ik helemaal niet meer,
en de kilo's gaan als een speer.
Maar nu ga ik door tot ik dun ben,
tot ik niet meer in al dat vet zwem.
Mama kijkt weer bezorgd naar mij,
maar zij was het die het zei.
Er mogen wel een paar kilootjes ervan af schat,
ik wist even niet meer hoe ik het had.
Nu heb ik er 10 kilo van mijn vette lichaam af,
nu nog 7 dat is mijn straf.
Maatje 38 is het weer helemaal,
maar niemand vind dat ik nu straal.
Ik heb het weer voor elkaar,
ik voel me klote en gaar.
Maar Ana is weer mijn vriendin,
en het is weer het eind van het begin......
Reacties op dit gedicht
| [&]*MaanDrop*[&]: | Vrijdag, augustus 13, 2004 21:54 |
| Heyla! Ana is geen vriendin van jou... Ze doet alleen maar slechte dingen met jou! Ga alsjeblieft terug eten? Niemand wil dat je een uitgemergeld lichaam krijgt... Liefs, Aibell |
|
| ~Marina~: | Vrijdag, augustus 13, 2004 12:51 |
| blijf sterk en hou je hoofd bij mekaar. sterkte Marina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KnoppieHilton | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||