verdriet( Rinze )
VERDRIET
Ze was geopereerd er was iets verkeerd maar het kwam wel goed
Het woord wat elke moeder dan zeggen moed
Ik kwam niet al te vaak thuis voelde me nu lekkerder bij mij vrouw en kinderen thuis
Ze vroeg vaak per telefoon hoe het was en dat ik nog leefde ik lachte wat en had een smoes
Dit kwam wel vaker voor naar haar luisteren en belde zelf ook wel maar telde dat wel
Ik ben haar zoon de enigste en die zag ze niet zo vaak dat deed haar verdriet
En als ik er was op haar verjaardag met mijn vrouw dan had ze een borrel op en riep met volle stem ik hou van jou
De telefoon ging nu was het mijn vrouw die het moeilijk vond wat ze vertellen zou
Hoor nog haar woorden het is verkeerd de kanker heeft zich tegen je moeder gekeerd
Met spoed naar het zieken huis gesneld en daar werd mij nog eens het verhaal door de arts verteld je word getroost ja je krijgt zelfs nog hoop maar levens zijn niet te koop
Zelfs niet met een chemo kuur het rekte haar leven voor een jaar en dat was voor korte duur
Toen het zo ver was dat ze op haar eigen bed op sterven lag zat ik er bij met mijn vrouw-
aan mijn zij
En streelde haar door haar korte haar ogen half gesloten dan weer hellemaal open-
het leek wel of je droomde het was zo raar
Wilde haar nog zo veel vertellen maar het ging nu snel een laatste zucht en ze is weg gevlucht uit dit leven
Nu geen lijden meer geen tranen van verdriet alleen die van ons die je achter liet
Heb de kist mee mogen dragen ik had je dat beloofd en dat deed ik verdoofd
Ik heb je laten zaken in je graf wat je laatste rust plaats is
Heb met mijn hand nog wat aarde op je kist gestrooid jou vergeten doe ik nooit
Ik heb je zo lief ik mis je jij bent een fantastische vrouw moeder ik hou zo veel van jou
Je zoon Rinze
Ze was geopereerd er was iets verkeerd maar het kwam wel goed
Het woord wat elke moeder dan zeggen moed
Ik kwam niet al te vaak thuis voelde me nu lekkerder bij mij vrouw en kinderen thuis
Ze vroeg vaak per telefoon hoe het was en dat ik nog leefde ik lachte wat en had een smoes
Dit kwam wel vaker voor naar haar luisteren en belde zelf ook wel maar telde dat wel
Ik ben haar zoon de enigste en die zag ze niet zo vaak dat deed haar verdriet
En als ik er was op haar verjaardag met mijn vrouw dan had ze een borrel op en riep met volle stem ik hou van jou
De telefoon ging nu was het mijn vrouw die het moeilijk vond wat ze vertellen zou
Hoor nog haar woorden het is verkeerd de kanker heeft zich tegen je moeder gekeerd
Met spoed naar het zieken huis gesneld en daar werd mij nog eens het verhaal door de arts verteld je word getroost ja je krijgt zelfs nog hoop maar levens zijn niet te koop
Zelfs niet met een chemo kuur het rekte haar leven voor een jaar en dat was voor korte duur
Toen het zo ver was dat ze op haar eigen bed op sterven lag zat ik er bij met mijn vrouw-
aan mijn zij
En streelde haar door haar korte haar ogen half gesloten dan weer hellemaal open-
het leek wel of je droomde het was zo raar
Wilde haar nog zo veel vertellen maar het ging nu snel een laatste zucht en ze is weg gevlucht uit dit leven
Nu geen lijden meer geen tranen van verdriet alleen die van ons die je achter liet
Heb de kist mee mogen dragen ik had je dat beloofd en dat deed ik verdoofd
Ik heb je laten zaken in je graf wat je laatste rust plaats is
Heb met mijn hand nog wat aarde op je kist gestrooid jou vergeten doe ik nooit
Ik heb je zo lief ik mis je jij bent een fantastische vrouw moeder ik hou zo veel van jou
Je zoon Rinze
Reacties op dit gedicht
| angelique van rootselaar: | Donderdag, augustus 02, 2001 19:52 |
| wat grijpt mij dit gedicht ik ben mijn moeder zelf ook veloren en ik weet precies hoe je je voelt veel sterkte....dat is het enigste wat ik kan zeggen | |
| Peetje: | Donderdag, mei 31, 2001 19:56 |
| Lieve opa, wat een mooi gedicht..... | |
| Robski: | Woensdag, mei 30, 2001 20:11 |
| Heel mooi...... ..... Rob.... |
|
| jessica: | Woensdag, mei 30, 2001 19:19 |
| ben er stil van...dikke knufffffff jessica | |
| Pieps: | Woensdag, mei 30, 2001 16:54 |
| lieve Opa wat een heel mooi en gevoelig gedicht..ik lees er in het het gemis en verdriet wat ze achter heeft gelaten...maar ook de twijfel van jou of je er niet voldoende voor haar bent geweest...ik denk dat wanneer zij nu vanwaar zij is op jou neer kijkt....zonder borel op zal roepen...lieve Rinze ik hou van jou... lieve opa heel veel sterkte met het verwerken van dit intens grote verdriet.. een dikke knufff en heel veel liefs van pieps |
|
| Brammie: | Woensdag, mei 30, 2001 16:53 |
| Hoe mooi het gedicht, hoe erg het leed dat wordt verwoord. | |
| 11je: | Woensdag, mei 30, 2001 16:40 |
| een heel mooi gedicht van een bijzondere zoon voor een speciale vrouw!!! sterkte 11je |
|
| marie-rose: | Woensdag, mei 30, 2001 16:04 |
| veel sterkte, ik voel met je mee. | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||