Een kaars brand in ons huis .......
een kaars brand in ons huis
als teken van medeleven
woorden ontbreken
ze zijn er niet
voelbaar is jullie verdriet
hij was een geliefde
die jullie verliet
in stilte rouwen we mee
en wensen jullie de kracht
om dit verlies te dragen
die deze oorlog jullie bracht
buurman en buurvrouw
rinze en christa
***
dit gedicht heb ik vandaag
met rode rozen gebracht
naar mijn buren uit irak
mijn buurvrouw haar broer
is donderdag overleden aan de gevolgen
van een raketinslag
Reacties op dit gedicht
| xavion: | Zondag, augustus 15, 2004 20:28 |
| Mijn Hart voelt mee klopt aan jullie zijde Ook hier een kaarsje aan... Lieve warme groet, XaVioN |
|
| Black Lord: | Zondag, augustus 15, 2004 19:15 |
| de warmte die jullie delen is uit gevoel van verbondenheid ik heb respect voor het verdriet wat jullie helpen dragen wens julie en die familie veel kracht en fluister slechts heel zacht laat morgen de wereld beter zijn verlost van alle verdriet en pijn het is maar een wens want helaas ben ook ik maar een mens en was ik gelijk aan god werd het direct een gebod sterkte voor dat gezin en steun voor jullie troosten liefs wim... |
|
| *** Lanaatje37***: | Zondag, augustus 15, 2004 11:24 |
| vreselijk ..oorlog... geen winnaars...slechts verliezers... liefs, Lia |
|
| Huting: | Zondag, augustus 15, 2004 09:43 |
| En zojuist weer dat extra journaal, alweer een familie die rouwt, waarom, waarvoor??? Konden we die rotoorlog maar verhelpen.. Wat staan wij mensen toch vaak machteloos.. Liefs, Doortje |
|
| lommert: | Zondag, augustus 15, 2004 09:34 |
| een mooie aarde ons gegeven willen we dat moois niet beleven?? laten jij en ik liefde blijven geven een kus voor jou , lief gevoelig mens willem |
|
| michris: | Zondag, augustus 15, 2004 02:22 |
| Ik heb het nog even weer gelezen, omdat we het hebben besproken vanavond, lat het mij bijna ook niet los..er borrelt iets in mijn hoofd... liefs, michris |
|
| Mart: | Zondag, augustus 15, 2004 01:33 |
| Wanneer stopt het daar nu eens????????? | |
| Hermans Dirk: | Zondag, augustus 15, 2004 01:23 |
| een kaars om vrede mooi neergezet |
|
| Raira: | Zondag, augustus 15, 2004 00:48 |
| vreselijk om hier een gedicht aan te moeten wijden, het zou niet mogelijk moeten zijn, maar helaas gebeuren er nog veel en veel te vaak onmenselijke dingen lief van je dit gedicht ik deel je medeleven en wens je buren maar ook jullie sterkte liefs raira |
|
| maria : | Zondag, augustus 15, 2004 00:35 |
| stil verslagen heb ik een kaars ontstoken als kleine troost en steun voor jouw buren die zulk zwaar verlies moeten dragen liefs en trusteknuffie van je kleine zussie |
|
| michris: | Zondag, augustus 15, 2004 00:29 |
| We hadden het pas nog over de angst die heerst bij jullie buren over de familie in Irak. En nu heeft een zinloze oorlog het zoveelste slachtoffer gemaakt. Er is niets verandert in Irak. Sterkte voor jullie buren, maar ook voor jou en Rinze. Ik weet hoe begaan jullie zijn met elkaar. In gedachten leg ik er een roos bij... liefs, michris |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||