*** foto ***
foto
Ik zie je foto staan
Voel tranen stromen
Juist in deze tijd
Lijken ze vaker te komen
Vragen over het waarom
Die stel ik niet meer
Antwoorden zijn er niet
Ik voel het gemis keer op keer
Het lijkt alsof het gisteren was
Al is het ruim 22 jaar geleden
Plotseling naar de hemel gegaan
Stilletjes van ons weggegleden
In mijn dromen zie ik jou
Levend en stralend als altijd
En als ik dan wakker word
Blijkt het slechts verleden tijd
Het doet me nog heel veel pijn
Verdriet slijt niet met de jaren
Het komt altijd weer terug
Ik kan het ook niet verklaren
x Lia x
Reacties op dit gedicht
| Joliena: | Maandag, augustus 16, 2004 22:05 |
| Ook jij komt er wel! | |
| Duifje: | Zondag, augustus 15, 2004 14:08 |
| Prachtig verwoord! Ik begrijp je zeer goed. Liefs |
|
| **Zij** : | Zondag, augustus 15, 2004 10:21 |
| Je leeft in hem voort Lia, zo zie ik het... Knussie, Cora |
|
| Annemieke van der Ven: | Zondag, augustus 15, 2004 09:11 |
| Hoeft toch ook niet verklaard te worden... Jou enorme liefde voor hem, telkens te lezen in prachtige gedichten... Liefs Annemieke |
|
| lommert: | Zondag, augustus 15, 2004 08:56 |
| een verklaring is er ook niet.Wel dat jij er mee verder kunt, in die zin dat wat je vader niet meer kan, jij daar nu een levend voorbeeld van mag zijn in de positieve zin van het woord. en dat lukt je.. xxxwillem |
|
| Tommie3993: | Zondag, augustus 15, 2004 08:34 |
| 'n Mix van gevoelens, deze week, Lia..toch een hele fijne week gewenst, met positieve invloed van dit gedicht, als hommage aan je pa.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||