gestrand
De leegte is de zomer vol
zonneschijn die daas
verblindt en dwaas
op hol slaat en vlucht.
De spiegelgladde zee
verdooft krankzinnige geluiden
schel en schuimend gebruis
kwallen die vol kwalen
bruin gerand en gebrand zijn.
Ongebluste kalk verstuift
in een roodgloeiende wind.
Vliegers schermen hun vliezen
breed uit in laaiend licht.
Prikkels pronken onpreuts
en stevenen hoog op
lust en onlust baltsen ineen
op onovertroffen moederborden
van melancholie en minzucht.
zonneschijn die daas
verblindt en dwaas
op hol slaat en vlucht.
De spiegelgladde zee
verdooft krankzinnige geluiden
schel en schuimend gebruis
kwallen die vol kwalen
bruin gerand en gebrand zijn.
Ongebluste kalk verstuift
in een roodgloeiende wind.
Vliegers schermen hun vliezen
breed uit in laaiend licht.
Prikkels pronken onpreuts
en stevenen hoog op
lust en onlust baltsen ineen
op onovertroffen moederborden
van melancholie en minzucht.
Reacties op dit gedicht
| Anton van Amerongen: | Zondag, augustus 15, 2004 14:56 |
| Dank je wel, Jannie! | |
| Jannie Hoogendam: | Zondag, augustus 15, 2004 14:29 |
| VAKWERK!!! Echt wel... xxx Jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||