Charismanic
De nacht doet haar inval
Verbleekt de wolken met een zucht
Overspoelt de stilte in het dal
Met haar zwarte ijle lucht
Ogen wijd open gesperd
en toch niet kunnen zien
hoe donker de nacht werd
...
De omgeving is kil en verdord
Leeggezogen door het gehuil van de wind
Het zicht is nog steeds te kort
Gebonden aan een lang rood lint
Zacht sijpelend langs de oever
niets zeggend verdwijnen
maar de gedachtes steeds droever
...
“Hidden in a dark place
I used to call mine,
now resting in your soft embrace
as a pathetic little shrine”
Reacties op dit gedicht
| Wicked Soul: | Maandag, augustus 16, 2004 16:44 |
| Prachtig gedicht. Ik ben er stil van geworden. En ik heb ook niks toe te voegen aan de Elf hieronder. She says it all. Liefs, -Lien.- |
|
| BloodElf: | Maandag, augustus 16, 2004 10:11 |
| Happy will turn to sad, Sometimes life just gets bad! Don't sleep on a hidden leave, when even a star can be the place you rest your head... Er zijn teveel dingen die je kan zeggen als het even niet meezit, Toch zijn er te weinig die echt helpen. K Hou van Je, Lieverd! En dat zal ik blijven doen!! Liefs, Je vriendinseltje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marble | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 15 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||