stikken
De blik in jouw ogen,
benam mij mijn adem.
Jouw handen om mijn keel,
lieten mij stikken.
Hoe heb ik ooit kunnen geloven,
in al jouw mooie woorden?
jouw beloften,om mij nooit pijn te doen.
Ik vertelde je,over mijn verleden,
wat hij met me deed,hoe hij me brak.
Ik durfde er eindelijk over te praten.
Jij zei toen, dat je me nooit pijn zou doen,
en ik geloofde je.wat dom...
Jij wist mijn zwakke plek,
en hebt daar dankbaar gebruik van gemaakt.
De nachtmerrie's beginnen opnieuw.
Ook jij, hebt losse handjes,
ook jij,doet wat ik NIET wil.
Misbruikt mijn lichaam,ik vecht er tegen,
maar jij vecht harder!
Je slaat me..schopt me..wurgt me.
Maar ik wil het niet,laat dit niet weer gebeuren.
Ben bang voor je,..maar ik ga bij je weg.
Hoe kan ik nog ooit iemand vertrouwen?
Reacties op dit gedicht
| blackdead: | Dinsdag, augustus 17, 2004 23:06 |
| hey,kweet wat je voelt, is bij mij ook geweest..je zal ooit nog iemand gaan vertrouwen, bij mij is het 6maand trug voor het laatst gebeurd, tis evrschrikkelijk, en ik vertrouw nog steeds niemand...tkomt goed, trust me, als je wil mag je altijd maile(k)xxxx | |
| *Miss You*: | Maandag, augustus 16, 2004 18:43 |
| Heey! Nogmaals.. Praat EN/OF schrijf het van je af! DOe dingen die jou helpen en doe dat op jou manier. Ik wil altijd naar je luisteren. Ik heb ook het 1 en ander mee gemaakt. Ik zal mijn best doen je te begrijpen! Knuf Joyce |
|
Over dit gedicht
| Auteur: terrortrut | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||