opgesloten hart
Ik hoor wat je zegt
maar ik luister niet
Geen nood
aan een extra portie verdriet
Ik kijk
maar kan het niet zien
Ik leef in het hier en nu
geen onzekerheden, geen misschien
M'n mond toont een lach
Twee ogen daarentegen
geven een veel dieper verslag
Fonkeling verdwenen
Weemoed verschenen
Eén geworden met het verleden
Maar ben het liefhebben vergeten
Een poging naar de toekomst gericht
Een risico met als doel de liefde
Ik moet het proberen
'k ben het aan mezelf verplicht
maar ik luister niet
Geen nood
aan een extra portie verdriet
Ik kijk
maar kan het niet zien
Ik leef in het hier en nu
geen onzekerheden, geen misschien
M'n mond toont een lach
Twee ogen daarentegen
geven een veel dieper verslag
Fonkeling verdwenen
Weemoed verschenen
Eén geworden met het verleden
Maar ben het liefhebben vergeten
Een poging naar de toekomst gericht
Een risico met als doel de liefde
Ik moet het proberen
'k ben het aan mezelf verplicht
Reacties op dit gedicht
| annutjuh: | Zaterdag, augustus 27, 2005 17:26 |
| Heel mooi geschreven :) | |
| will hanssen: | Dinsdag, augustus 17, 2004 16:18 |
| Schitterend geschreven, zeg!!!! Leven ís risico nemen zo af en toe, anders komen we niet veel verder. Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *teardrop | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||