Toen ik twaalf was...
Toen ik 12 was...
Het spijt me
Dat ik zweeg
Het spijt me
Dat het gebeurde
Hij was fout
Dat weet ik nu
Hij was fout
En ik zag het niet
Ik was twaalf
En veel te jong
Ik was twaalf
En dacht dat ik het verwerken kon
Maar nu komt het
De pijn, het verdriet
Maar nu komt het
En zeggen wou ik niet
Ik ben
Niet meer bang
Ik ben
Heel sterk nu
Nu is Steven er
En hij vind het niet erg
Nu is Steven er
En gelooft geheel in mij
Het is lang terug
Maar nu heb ik gesproken
Het is lang terug
Maar nu is het over
*
Reacties op dit gedicht
| Katje1023: | Dinsdag, februari 08, 2005 20:19 |
| mooi! Hoop dat het voor anderen moed kan geven erover te praten | |
| Pyro: | Donderdag, augustus 26, 2004 07:04 |
| Harstikke fijn dat je er nu een beetje vrede mee kunthebben. Mag ik vragen hoe lang het heeft geduurt, voordat de pijn een beetje wegging? Sorry, als ik nu weer herinneringen naar boven haal, maar het is belangrijk voor me om te weten. Sorry.. Heel veel sterkte, meid. En nog veel geluk samen met Steven :). Heel veel liefs, Pyro |
|
| mylenuh: | Dinsdag, augustus 24, 2004 22:06 |
| hey jessica.. heel mooi gedicht.. hVj KusZ Mylene |
|
| Boudaatje: | Dinsdag, augustus 17, 2004 21:48 |
| knipoogje meids... knuffel |
|
| *Miss You*: | Dinsdag, augustus 17, 2004 20:48 |
| Hey meis Mooi geschreven! Toen ik 12 was heb ik ook wat meegemaakt! En dat verdriet heb k nu ook! Zo pijnlijk! Maar jah! Geloof in jezelf. Dan komt het wel goed! Kop Op! |
|
| Goverdina: | Dinsdag, augustus 17, 2004 20:48 |
| lieve Jessica Jij mag geen spijt hebben hé.......... Ik hou heel veel van je....... Gelukkig heb je jouw Steven die super veel van je houd. liefs Mama |
|
| Trinity: | Dinsdag, augustus 17, 2004 20:40 |
| He lieverd ik hou van je! En hoe dan ook, ik ben er voor je, en zal er altijd voor je zijn. Je bent en blijft mijn zusje, mijn allerbeste vriendinnetje. Kus en Mega knuffff, je Zus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jessica de jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||