luchtbedmijmeringen
Luchtbedmijmeringen
Water neemt me mee
naar onbekende verten
luchtledig verlangen
naar de horizon
mijmerende gedachten
zweven mee, loom
de verte tegemoet
de zon brandt fel
mijn huid
tot smeulend vuur
Een meeuw krijst
zijn gedwongen
schreeuw
de stilte scheurt
de hemel open
Een kalme golf
spoelt mij klotsend
in de echt wereld terug.
Alleen luchtkastelen
blijven drijven!
Reacties op dit gedicht
| Raira: | Woensdag, augustus 18, 2004 19:38 |
| ja en luchtkastelen bouw je niet maar die droom je, ik vind het een erg mooi gedicht liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: juffie |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||