Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
spijt
de afstand wordt steeds groter
en ik werd losgemaakt van tijd
het is gekomen zoals het kwam
en ik raak het ook weer kwijt
het werd steeds moeilijker
de verdraaide woorden en de ruzies
ik zag geen wonderen of liefde meer
maar vele desillusies
de wereld lag open
en de wereld aan mijn voeten
mijn hart klopte niet meer voor jou
al had dat wel gemoeten
we botsten tussen liefde en haat
en hadden niets meer te bepraten
de wind ging liggen liefde bekoelde
en ik heb alles zo proberen te laten
ik wou het gevoel niet kwijt
en wou jou niet laten gaan
alles werd zwakker en doffer
en heb het toch gedaan
Reacties op dit gedicht
wanda. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
nicole
:
Zondag, juni 10, 2001 15:42
ik zou graag meer informatie hebben van de schrijver,hoe kan ik daaraan komen?
Over dit gedicht
Auteur:
wanda.
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
31 mei 2001
Thema's:
[Verliefd]
[Liefdesverdriet]
[Verdriet]