My heart
The call of loneliness
Enters my soul
As empty as a frozen flame
With all the darkness stole
The tears of scaredness
Leave there imprints of unbearable pain
With the ancient-old scars
That will forever remain
The knife of crying
Again plays it's unwanted part
In a life where everyone sees 'me'
But no-one knows my heart
Reacties op dit gedicht
| Wicked Soul: | Zondag, augustus 22, 2004 19:54 |
| Let somebody in. There must be someone you trust. Toch? Er is toch wel iemand bij wie je je geborgen en veilig voelt? En wat is er mis met proberen? Probeer er is over te praten. Als het niet lukt, is er toch helemaal niets veranderd? Maar probeer het niet allemaal alleen te doen, want dat houdt niemand vol. Anyway: weer een pracht van een gedicht. Take care, Liefs, -Lien.- |
|
| The unreachable: | Zaterdag, augustus 21, 2004 22:35 |
| Show us what's really inside your heart...en als dat niet lukt, schrijf je gevoelens dan neer op papier, maar sluit ze niet op in dat mooie hartje van jou ;-) | |
| melissa18: | Zaterdag, augustus 21, 2004 12:15 |
| mss moet je je hart eens laten zien aan iemand.... je mag me altijd mailen hoor dikke knuffel melissa |
|
| Fri..: | Zaterdag, augustus 21, 2004 08:55 |
| zo droevig, Laat iemand ( als je dat wil, en daar klaar voor bent ) je hart zien... ( misschien beetje domme advies.. sorry ) Heel mooi gedicht, Liefs , Fri.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||