Mezelf zijn
Waar de oleander bloeit
daar bewegen margrieten
In de wind
Op hun sprieten
Daar waar de stilte
Is gevangen
Door getjilp van
De vogels
Daar waar de zee
Het land aanraakt
Daar waar branding buldert
En schuimkoppen maakt
Daar waar de kliffen
Reiken tot in de
Blauwe lucht
Daar eindigt
Eindelijk mijn vlucht
Heb eindelijk
Me zelfs gevonden
Wil niemand
Met mijn daden
Verwonden
Maar laat me
Toch mijn zelf zijn
In het leven
Of in een versje op rijm
Reacties op dit gedicht
| [zwarte engel]: | Donderdag, mei 05, 2011 10:25 |
| of in een versje op rijm.. wordt geregeld!:) | |
| Jet van keken: | Zondag, mei 05, 2002 17:02 |
| blijf maar lekker je zelf, Paul. Liefs Jet |
|
| 11je: | Vrijdag, juni 01, 2001 23:55 |
| mooi!!..blijf altijd heel dicht bij jezelf staan dat heeft nog nooit een ander pijn gedaan! liefs 11je |
|
| Elly: | Vrijdag, juni 01, 2001 23:46 |
| Blijf vooral jezelf Paul want zo zien we je het liefst. Groetjes Elly xxx |
|
| marie-rose: | Vrijdag, juni 01, 2001 18:38 |
| Blijf maar lekker jezelf, waarom zou je, je anders voor moeten doen? Daar kan je niemand mee verwonden. Groetjes | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 01 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||