aarde
Ze was eens zo mooi, en ongeschonden
Maar dat is nu voorbij.
Ze is misbruikt verkracht en val al haar schoonheid ontbonden.
We doen haar pijn, en laten haar niet in meer haar waarde.
Kun je onze dwaasheid vergeven, mijn liefste…. mijn moeder aarde
Maar dat is nu voorbij.
Ze is misbruikt verkracht en val al haar schoonheid ontbonden.
We doen haar pijn, en laten haar niet in meer haar waarde.
Kun je onze dwaasheid vergeven, mijn liefste…. mijn moeder aarde
Reacties op dit gedicht
| melissa18: | Zondag, augustus 22, 2004 16:01 |
| wow ja ik ben er stil van. helemaal de waarheid hoe hard die ook is... liefs, melissa |
|
| will hanssen: | Zondag, augustus 22, 2004 11:44 |
| Mooi geschreven, maar helaas waar....lees mijn gedicht "aarde" eens, staat op mijn site of hier. Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mica | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||