vergeten herinnering
ik schaam me
voor de herinnering
die steeds vager wordt
ik had me voorgenomen
jou nooit te vergeten
maar daarin
schiet ik nu tekort
het is niet
dat ik jou
totaal vergeten ben
maar het wordt
steeds mistiger
JOUW GEUR-waarvan ik in extase raakte
ik kan het niet meer ruiken
JOUW OGEN-waarin ik kon verdwalen
ik herken de kleur niet meer
JOUW HANDEN-die zo teder waren
ik kan ze niet meer voelen
JOUW STEM-waarna ik zo graag luisterde
ik hoor alleen de stilte
wat overblijft is
JOUW NAAM-ik zie hem staan
zwart/wit op papier
hij zegt me nu niets meer
voor de herinnering
die steeds vager wordt
ik had me voorgenomen
jou nooit te vergeten
maar daarin
schiet ik nu tekort
het is niet
dat ik jou
totaal vergeten ben
maar het wordt
steeds mistiger
JOUW GEUR-waarvan ik in extase raakte
ik kan het niet meer ruiken
JOUW OGEN-waarin ik kon verdwalen
ik herken de kleur niet meer
JOUW HANDEN-die zo teder waren
ik kan ze niet meer voelen
JOUW STEM-waarna ik zo graag luisterde
ik hoor alleen de stilte
wat overblijft is
JOUW NAAM-ik zie hem staan
zwart/wit op papier
hij zegt me nu niets meer
Reacties op dit gedicht
| melissa18: | Zondag, augustus 22, 2004 17:02 |
| mooi verwoord..... een moeilijke tijd voor je... koppiej op he liefs, melissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sM@rtje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||