Moedeloos
Ik ben soms,
zo moedeloos
zo verloren
op mezelf zo boos.
Alles heb ik
wat maar te wensen
lieve vrienden
fijne mensen.
Een vreemd mensje
kruipt in mijn huid,
ik wil dit niet
het moet eruit.
Ik wil weer vrolijk zijn
lachen om mezelf,
anderen blij maken
met een lach.
Maar elke morgen
voel ik de zorgen
van een nieuwe dag.
En een ieder,
die mij zo ziet
kan weten...
zo is ze niet.
Soms ben ik bang,
voor dat mensje
diep in mij
dat me plaagt met....
de overgang!
En dat.......
maakt me niet blij!
Jannie Hoogendam: | Dinsdag, augustus 24, 2004 22:15 |
even doorbijten Jackie en niet depressief worden hoor; gaat over... liefs Jannie |
|
Rian: | Dinsdag, augustus 24, 2004 22:10 |
Heel mooi maar vergeet niet het gaat ook weer over. liefs Rian |
|
Miss Rolzoen: | Dinsdag, augustus 24, 2004 20:07 |
Prachtig verwoord! Liefs |
|
arie.v.d.zalm: | Dinsdag, augustus 24, 2004 18:52 |
Heel mooi geschreven,over je situatie. Ik kan alleen maar zeggen sterkte. moin moin Arie |
|
Georgina: | Dinsdag, augustus 24, 2004 18:09 |
Tja, peuter-tijd, kleuter-tijd, puber-tijd, dan even de tijd om je zelf te leren kennen, en dan de overgang... Pfff... Goed geschreven! Kus, Georgina. |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 24 augustus 2004 | ||
Thema's: |