Opeens Die Zonnestraal
Tranen uit het niemendal
stromen als een waterval
Spatten uiteen op vaste grond
in een rivierbedding,
waar geen water stond
Verdrinken in je eigen tranen
die zich geluidloos een weg banen
op het harde, droge zand
en sijpelend lopen langs
mijn druppelende hand
Dan, opeens een zonnestraal
drogen mijn tranen, allemaal
ook, die vielen op de grond
waar ik in mijn eigen tranen stond
***
jannie
april 1974
geschreven in de moeilijkste periode van mijn leven
| Jacqueline: | Donderdag, augustus 26, 2004 07:26 |
| Ja,ik sluit me bij Janny aan ,voel de kracht van het gedicht door jou heenstralen!! Mooi gedaan hoor..Liefs Jackie( Vanaf nu Jacqueline) xxxx | |
| Miss Rolzoen: | Donderdag, augustus 26, 2004 06:38 |
| Zeer prachtig neergezet! Ik hoop dat je die tijd nooit meer beleven moet! Liefs |
|
| Little-me: | Woensdag, augustus 25, 2004 22:43 |
| wacht op die zonnestraal. Mooi, Lief Laartje |
|
| christa/dorine: | Woensdag, augustus 25, 2004 22:11 |
| ik vind het een prachtig gedicht...echt waar.. tranen kunnen drogen is het mooiste wat er is. daar is soms heel weinig voor nodig maar soms ook o zo veel. ik hoop dat het inmiddels beter met je gaat.. :) -x- christa |
|
| Raira: | Woensdag, augustus 25, 2004 22:11 |
| de moeilijkste periode in je leven en dan toch nog aan het einde een positieve wending, je bent voor mijn gevoel een krachtige vrouw, en iemand die altijd probeert het positieve te blijven zien ik geniet van je gedichten iedere keer weer liefs raira |
|
| Auteur: Jannie Hoogendam | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||