De Traan
Laat me de traan zijn,
rollend op je wangen.
Bitterzoet en zuur,
een troost,
een diamant
in een dikke muur.
Laat me rollen,
glijden tussen rimpels
je poriën vullend.
Laat me dan tot slot
je lippen raken
en proef me,
hoe ik zal smaken.
Zo zal ik dan
verdwijnen in het niet
opdat je er weet tegen kan,
tot een volgend moment..
van verdriet.
rollend op je wangen.
Bitterzoet en zuur,
een troost,
een diamant
in een dikke muur.
Laat me rollen,
glijden tussen rimpels
je poriën vullend.
Laat me dan tot slot
je lippen raken
en proef me,
hoe ik zal smaken.
Zo zal ik dan
verdwijnen in het niet
opdat je er weet tegen kan,
tot een volgend moment..
van verdriet.
Reacties op dit gedicht
| Diablo: | Donderdag, augustus 26, 2004 13:28 |
| heel mooi. | |
| **19Els83**: | Donderdag, augustus 26, 2004 12:34 |
| prachtig gedicht ben er helemaal stil van liefs Els |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Citybird | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||