Mijn...
Mijn hart op slot
Mijn vertrouwen kapot
Mijn tranen laten lopen
Gestopt met hopen
Mijn leven overhoop
Mijn huis te koop
Herinneringen bijgebleven
Er rest niks anders …dan overleven
Wazige zicht
Misschien ooit weer zonnelicht
Maar eerst maar pogen
Mijn tranen te drogen
De pijn vervaagd misschien ooit
Vergeten zal ik nooit
Slapen, geen zorgen
En verder zie ik wel weer…morgen!
Reacties op dit gedicht
| Hommeltje: | Dinsdag, september 28, 2004 20:23 |
| wow, weetje wat een mooi gedicht! ik zit met tranen in mn ogen, serieus... ik zit precies in dezelfde situatie, herken er veel in... sterkte xxx madelon |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Redgirl38 | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 30 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||