Rusland-terroristen
Een gevoel, onbeschrijfelijk,
woed er in mij.
Wat water loopt.
Geen baad om die kinderen.
Wat is een gevoel dan?
Dan leef je niet
Gekraste gedachten,
achtervolgen hen.
Voortaan een blijvend litteken.
woed er in mij.
Wat water loopt.
Geen baad om die kinderen.
Wat is een gevoel dan?
Dan leef je niet
Gekraste gedachten,
achtervolgen hen.
Voortaan een blijvend litteken.
Reacties op dit gedicht
| Butterfly: | Zaterdag, september 04, 2004 18:29 |
| Ik vind dat die terroristen zich eigenlijk helemaal geen mensen meer mogen noemen, als je zoiets over je hart kan verkrijgen, dan verdien je het niet de naam 'mens' te hebben.. Liefs |
|
| Vanille: | Zaterdag, september 04, 2004 15:29 |
| ja het deed me zo pijn en ik was er dele morgen al mee in de knoop, en ik vind dat wij besef van moeten weten wat daar gebeur, ik wou een paar dagen nog iets, hebben zaagde maar tegen ma, maar nu, nee nu heb ik er geen zin meer in. Ik heb nu zorgen voor die kinderen en niet voor mij meer. | |
| MayadeBij: | Zaterdag, september 04, 2004 15:29 |
| Ik had bedacht dat het Bush verdomd goed uitkomt.. met zn 'war against terrorism' zelfs ik kom daar binnen zolang ik de taal ken en mezelf als gestoorde gelijke gedraag (jaja, maar dat is mijn paranoide overtuiging) Proost! (en als je het echt wil weten, ik heb zitten huilen bij de beelden van het journaal) | |
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zaterdag, september 04, 2004 15:25 |
| ja verdomme man,, het gaat gewoon allemaal te ver.. dit kan toch niet meer.... dit is niet normaal meer!!!! waar gaat dat heen met de mensheid.... zoveel kinderzieltjes naar de klote en dood... ik kan er van janken liefs en kus echt super goed geschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vanille | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 04 september 2004 | ||
| Thema's: | ||