eenzaam lopend op het strand
Eenzaam lopend op het strand
Een ziel zo vol verlies
Geen stappen in het zand
Mijn hart gelijk een bries
Ogen gericht op de horizon
Golven over mijn voeten
Een engel die niet vliegen kan
Ik zal haar nooit ontmoeten
Het was iets wat ik zei
dat haar hoofd deed kiezen
Eenzaamheid over mij
En een onschuld deed verliezen
Leven met deze schuld
Doet mijn ziel verzwaren
Enkel tijd heeft het geduld
Mijn hart weer te bedaren
Nu bid ik elke dag
Dat haar zon weer mag gaan schijnen
Op haar gezicht een lach
Die haar zorgen doet verwdijnen
Eenzaam lopend op het strand
Met al mijn hoop voor jou
Met vingers licht gebrand
Aan tomeloze trouw
Een ziel zo vol verlies
Geen stappen in het zand
Mijn hart gelijk een bries
Ogen gericht op de horizon
Golven over mijn voeten
Een engel die niet vliegen kan
Ik zal haar nooit ontmoeten
Het was iets wat ik zei
dat haar hoofd deed kiezen
Eenzaamheid over mij
En een onschuld deed verliezen
Leven met deze schuld
Doet mijn ziel verzwaren
Enkel tijd heeft het geduld
Mijn hart weer te bedaren
Nu bid ik elke dag
Dat haar zon weer mag gaan schijnen
Op haar gezicht een lach
Die haar zorgen doet verwdijnen
Eenzaam lopend op het strand
Met al mijn hoop voor jou
Met vingers licht gebrand
Aan tomeloze trouw
Reacties op dit gedicht
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zondag, september 05, 2004 16:30 |
| zooow daar ben ik even stil van geworden. wat onwijs moi geschreven... liefs en xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Soultemplar | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 september 2004 | ||
| Thema's: | ||