Heel even een ziel geopend
Alle gevoelens komen vrij
Praat alles van me af
Maar liefde komt ineens angstig dichtbij
Voor een moment overgegeven
Aan zongebroken pijn
Van een 'ik' die niet meer weten wil
Een 'mij' die slechts nog vrij wil zijn
Maar ik sluit me toch weer op
Achter tralies van veiligheid
Die verwoed eenzaamheid in stand houden
Bieden mij alleen onzekerheid
Als kille handen weer omsluiten
Gillende duisternis, verward
Mijn stem slechts een fluistering in het donker
Vanuit een stil krijsend hart
Wicked Soul: | Donderdag, september 09, 2004 21:32 |
Lieffiej, wees nou niet bang van de liefde. Probeer het niet weg te duwen. Probeer je hart te openen. (Not easy at all, I tell you 'cause I know, but really try) Don't think you don't deserve love. Don't try to hide yourself behind that wall. Niet voor iedereen. Supermooiprachtigheerlijk gedicht. Liefs, x, -Lien.- |
|
*~~~GlitterGirly~~~*: | Maandag, september 06, 2004 22:19 |
heel herkenbaar... is een beangtigend gevoel, maar aat het wel toe... dat zeg ik uit ervaring... liefs en xxx |
|
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 06 september 2004 | ||
Thema's: |