Manueel

Misschien zijn handen
een vanzelf penetreren
van liefde.

Misschien ook vouwen
handen zich gebaren:
schelpen, artisjokken,
en zeggen zij: liefste,
lig in mijn holte.

Wuiven of buigen de vingers
zich naar elkaar over?
Wordt lichtval een diefstal
van schaduw?

O handen,
o hardheid,
o liefde,
spreek toch
van verlossing
tot mij

Geschreven door

Theo van de Wetering

Reacties op dit gedicht

Theo van de Wetering vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Godvader:	Dinsdag, september 07, 2004 14:21
simpel en krachtig tegelijk, ik heb hem nu al vaker dan eens gelezen, klasse

*~~~GlitterGirly~~~*:	Dinsdag, september 07, 2004 08:35
prachtig geschreven theo... liefs en xxx

Over dit gedicht

Auteur: Theo van de Wetering
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 07 september 2004
Thema's: [Liefde]