*** moeder aarde ***
****
Moeder aarde
Arme alleenstaande moeder aarde
Gehuld in een enorm verdriet
Ze kreeg een bom in haar hart
van mensen die gestoord waren
Zij gaf deze mensen voedsel
Voorzag deze mensen van water
ze leerde hen wat vrijheid was
Als dank propten ze een bom in haar hart
zacht fluistert ze: zo is het leven
***
Reacties op dit gedicht
| Paul de Bruyn: | Donderdag, september 09, 2004 22:06 |
| Lia... ik lees lijden en troost verdriet dat weggenomen wordt...verwerking in volste vorm... prachtig.. liefs Paul |
|
| lommert: | Donderdag, september 09, 2004 19:52 |
| en wij zijn er maar even...leive moeder aarde....Moeder Aarde..prachtig dat ze Moeder genoemd wordt..en terecht xxliefs willem |
|
| will hanssen: | Donderdag, september 09, 2004 16:31 |
| Onvoorwaardelijk........ Prachtig geschreven, Lia Liefs, Will |
|
| Raira: | Donderdag, september 09, 2004 09:45 |
| een levende bom waarheid wederom opnieuw de ontploffing maakt mensenlevens stom ik plant een nieuwe boom op plekken die verslagen zijn besproei ze met mijn tranen uit respect voor de geleden pijn liefs raira |
|
| Miss Rolzoen: | Donderdag, september 09, 2004 06:57 |
| weer mooi neergezet! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 september 2004 | ||
| Thema's: | ||