De zang van Lorelei
De zang van Lorelei
Oh Lorelei zingt voor mij uw schone lied,
lok mij in het vloeibare verdriet.
Mijn schip zal op de klippen lopen,
en met man en muis vergaan.
Het zal de eenzaamheid wegnemen,
ik zal naast u komen te staan.
Neem mijn angst weg,
bedek mijn ogen.
Als ik verdrink,
hebben zij mij bedrogen.
De druk op mijn ogen,
de tranen die niet verdwijnen.
Wat ik ook mag pogen,
grieven laten mij kwijnen.
Die warmte, die ik niet ken,
heeft nimmer zo koud gevoeld.
Anders dan dat ik werkelijk ben,
de oorzaak, Lorelei's zang.
Laat mij kwijnen, weg van het licht der dag,
opdat ik mijn grieven ooit kwijtraken mag.
10 september 2004
Reacties op dit gedicht
| Simone16: | Zaterdag, september 11, 2004 12:09 |
| wauw, goed geschreven! Echt top! Doet me denken aan die verhalen over sirenen, die vrouwen die zo mooi zingen dat de mannen op een schip zichzelf overboord gooien om maar naar hun toe te kunnen. Echt mooi geschreven hoor! -x- Simone |
|
| nienk: | Zaterdag, september 11, 2004 11:17 |
| prachtig, met precies de goede woorden heel mooi liefs nienke |
|
| *** Lanaatje38***: | Zaterdag, september 11, 2004 08:41 |
| prachtige poezie... schitterend.. liefs, Lia |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Zaterdag, september 11, 2004 07:47 |
| wooow wat onwijs mooi verwoord... ehct super knap!! lief en xxx |
|
| Godvader: | Zaterdag, september 11, 2004 02:38 |
| heel mooi taalgebruik, prachtig gedaan | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ron de Leeuw, Cave Canem | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 11 september 2004 | ||
| Thema's: | ||