Ik weet niets meer, alle
Zekerheid is weg, glipte
Door mijn vingers voor ik
Besefte dat ze nat waren
Een twijfel zet zich vast
In zowel mijn hoofd als hart
Wie ik vroeger ook was, jij
Hebt mij subtiel verandert
Alle mensen die ik ontmoet
Hebben een hand in de subtiliteit
Daarom ben ik eigenlijk, bij een
Nieuwe ontmoeting, nooit wie ik ooit was
Toch heb jij meer gedaan dan je weet
En waarschijnlijk ooit zult weten
Ik wil me omwikkelen in je goedkeuren
Kan ik de ik die ik ben wel aanvaarden?
En altijd zal ik voorzichtig spelen
Met de woorden, het niet ronduit zeggen
Wat ik zou kunnen voelen als ik niet zeker
Ben van wat er zich in jouw hart en hoofd afspeelt
Ik ben echt van niets zeker meer
Ik twijfel en stel alles in vraag
Mezelf en mijn hoofd en hart, en
Wat uiteindelijk zou kunnen zijn