Mijn geluk
Het geluk streelt mijn wang
Het geluk beroerd mijn ziel
Zeg me,waarom ben ik nog zo ongelukkig
Waarom mocht ik geen kind zijn
Momenten van waarheid brengen me terug,
terug naar het kind van toen
Waarom mocht ik niet spelen
Leven als een vowassene
En altijd op zoek naar het geluk
Verscholen,zich bewust van zijn angst
Onhoorbaar huilen,tranen van éénzaamheid
Maar niemand zag het
Klein,inéén gekrompen voor wat er ging gebeuren
Je schrap zetten tegen de pijn
Me verstoppen had geen zin
Ze wist alle plekken
Elze Schollema
Reacties op dit gedicht
| Lieverdje: | Dinsdag, oktober 26, 2004 06:19 |
| Nu ben ik even stil... De juiste woorden vind ik niet... Een straaltje zon... Ik wou dat het helpen kon... Zoveel jou aanfedaan... Als kind alleen moeten staan... Knuffellllllllll |
|
| will hanssen: | Dinsdag, september 14, 2004 22:07 |
| woorden heb ik niet....... knuffelkus, Will |
|
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Dinsdag, september 14, 2004 21:48 |
| stilte........ knufff |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 september 2004 | ||
| Thema's: | ||