ik ben een slak
Ik ben een slak
Zonder huisje
Ik kan mij niet
Langer verstoppen
Al het vuil
Van het verleden
Kleeft nog aan mij
En ik verander maar traag
Wispelturig ben ik
Nu eens links
Dan eens rechts
Ik kan niet tegen
Het zonlicht
En kom alleen buiten
Als het geregend heeft
Maar ik kan me
Niet langer wegtrekken
Alsjeblieft, wil je nu
Mijn huisje teruggeven?
Zonder huisje
Ik kan mij niet
Langer verstoppen
Al het vuil
Van het verleden
Kleeft nog aan mij
En ik verander maar traag
Wispelturig ben ik
Nu eens links
Dan eens rechts
Ik kan niet tegen
Het zonlicht
En kom alleen buiten
Als het geregend heeft
Maar ik kan me
Niet langer wegtrekken
Alsjeblieft, wil je nu
Mijn huisje teruggeven?
Reacties op dit gedicht
| Dead Angel: | Zaterdag, september 25, 2004 08:26 |
| -wauuw- hoe doet ge het toch?.. | |
| The unreachable: | Woensdag, september 15, 2004 13:57 |
| Zeer "fragile" omschreven..heel mooi gedaan, stairway! | |
| Godvader: | Woensdag, september 15, 2004 10:37 |
| heel mooi heb je de zwakheid van een slak neergezet...teder en breekbaar heb je hem gemaakt met emoties ... liefs... |
|
| de nifter: | Woensdag, september 15, 2004 09:18 |
| mooi stukje beeldspraak. nu maar hopen dat dat huis snel weer terug is | |
| sunset: | Woensdag, september 15, 2004 09:14 |
| Gedenk 'de schildpad en de haas' ;=). Mooi je gevoelens weergegeven. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stairway 2 heaven | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2004 | ||
| Thema's: | ||