Het hertje in het bos

Alleen zit ik in een boom
Een grote boom in het bos
In het bos waar het altijd rustig is
Waar ik de vogels hoor fluiten

In het bos kan ik me zelf vinden
Het is zo heerlijk rustig
In het grote stille bos

Vanuit mijn boom zie ik mensen lopen
Ik zie vogels vliegen
En af en toe als het heel stil is
Zie ik een hertje lopen

Stil zit ik daar op de tak met een schrift in mijn handen
Ik schrijf een gedicht
Een gedicht over het bos

Het begint te regenen
Ik ben de enige die droog zit
Hier in het bos

De hertjes komen te voorschijn
Ze rennen er op los
Langzaam klim ik uit mijn boom
En ga verder lopen door het bos

Het hertje draait zich om
En kijkt me angstig aan
Het hertje wil wegrennen
Maar toch blijft hij staan

Langzaam loop ik op hem af
Zn moeder komt er aan
Ik ben bij het hertje en hij blijft staan
Langzaam aai ik hem over zijn hoofd

Hij was bang omdat ik een vreemde voor hem was
Nu niet meer nu ziet hij me iedere keer
Iedere keer in het bos
In de boom

Hij zal wel denken
Dat meisje in de boom is toch voor mij
Nu eindelijk heel gewoon