In de stilte tikt het klokje van mijn hart
Als een jonge vogel wacht het met smart
Tot het gevoed word
Met vers bloed op het bord
In het rode van het bloed
Vergiet het haar levensgloed
Verbijt het vlees
Had voor de dood geen vrees
In het lusteloze van het vergoten leven
Was ze te dood om nog ergens na te streven
Vergat ze haar laatste gedachte
Haar naam dat nog op haar graf prachtte