HET BIJTJE
een bijtje was bedroefd
hij was zijn angel kwijt
had er iemand mee gestoken
wat had hij daar van een spijt
zonder angel kan hij niet leven
en ga hij dood
een oud ziek bijtje kwam aangevlogen
die hem zijn eigen angel aanbood
neem hem maar
ik ga toch gauw heen
heb er niets meer aan
pak hem nu maar meteen
het bijtje was zo blij
dat alle bijtjes na hem keken
en riep naar iedereen
ik ga er nooit meer iemand mee steken.
hij was zijn angel kwijt
had er iemand mee gestoken
wat had hij daar van een spijt
zonder angel kan hij niet leven
en ga hij dood
een oud ziek bijtje kwam aangevlogen
die hem zijn eigen angel aanbood
neem hem maar
ik ga toch gauw heen
heb er niets meer aan
pak hem nu maar meteen
het bijtje was zo blij
dat alle bijtjes na hem keken
en riep naar iedereen
ik ga er nooit meer iemand mee steken.
Reacties op dit gedicht
| spiegelkind: | Zaterdag, september 18, 2004 18:55 |
| haha echt een heel erg lief en grappig gedcihtje kusj emma |
|
| MayadeBij: | Zaterdag, september 18, 2004 18:07 |
| Dat is wel erg vooruitstrevend :) ik steek op het moment dat iemand mij ongevraagd pijn doet, bijvoorbeeld.. daar kun je heel erg zeker van zijn =;)}}) | |
| Avinus: | Zaterdag, september 18, 2004 18:06 |
| grappig hoor. heeft wel iets vertederends dit gedichtje.en ik had nog nooit zo over bijen nagedacht.greetz. | |
Over dit gedicht
| Auteur: hendreetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2004 | ||
| Thema's: | ||