Zoekend naar genezing
Mijn handen
tastend naar houvast
Zoekend
naar een betere schouder
om op uit te huilen
Mijn lichaam
wachtend op genezing
Zoekend
naar het medicijn
dat zich in het brein bevind
Mijn geest
verlangend naar vrede
Zoekend
naar een wapen
om de vijand buiten te krijgen
Mijn ogen
kijkend in de diepte
Zoekend
naar een uitgang
die er nooit vanzelf zal komen
tastend naar houvast
Zoekend
naar een betere schouder
om op uit te huilen
Mijn lichaam
wachtend op genezing
Zoekend
naar het medicijn
dat zich in het brein bevind
Mijn geest
verlangend naar vrede
Zoekend
naar een wapen
om de vijand buiten te krijgen
Mijn ogen
kijkend in de diepte
Zoekend
naar een uitgang
die er nooit vanzelf zal komen
Reacties op dit gedicht
| nienk: | Zondag, september 19, 2004 20:41 |
| mooi gedaan, sterkte ermee liefs, |
|
| Hermans Dirk: | Zondag, september 19, 2004 18:21 |
| mooi neergezet en verwoordt alles komt wel op zijn tijd geef de moedt niet op het komt wel goed Groetjes |
|
| sunset: | Zondag, september 19, 2004 16:51 |
| Niets komt vanzelf. En dat in te zien is al een hele grote stap. Mooi verwoord. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Roos Fleur | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2004 | ||
| Thema's: | ||