verlegen lach
Wanneer ik glimlach
dan zie ik het verlangen
mijn ogen zo rood
van de eenzame traan
die ik achter mijn masker
niet meer kon gaan verbergen
mijn bleke gezicht
die jou aanstaart
ik mijn angstige blik
voel ik het verlangen
de pijn van lijdende jaren
De confrontatie met mij
mijn zielige spiegelverwant
Elke keer opnieuw
moeilijk om me zelf zo te zien
een eeuwigheid geleden
mijn verlegen lach
stilletjes van hun toneel
verdwenen
Reacties op dit gedicht
| *~~~GlitterGirly~~~*: | Maandag, september 20, 2004 12:55 |
| laat mij die tranen zien... ik zal ze opvangen voor je.. en je een dikke knuff geven. je bent niet alleen.. ik ben er voor je liefs en xxx glitter |
|
| sunset: | Maandag, september 20, 2004 12:00 |
| Ondanks al je verdriet, teer mooi neergezet. Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: KoeZzA | 
|
|
| Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2004 | ||
| Thema's: | ||