..........
..........
de doodsschreeuw van vlinders
op je heup één enkel druppel bloed
een nagels-spoor dat slingert naar je hals
dit is het uur van onze naakte angst
waar zelfs de zon zich in de rouw gekleed
en onder koude maan, 't verlangen nu bevroren,
zwijgt stilte op de maagdelijke witte lakens
ik kan nooit meer nog door jou aangeraakt
zelfs niet door de bewegingsslag van wimpers
want ik ben als de dood voor jou
voor tranen die mijn huid verbranden
als ik eenvoudig nog maar word geraakt.
**********
sunset 22-09-2004
**********
Reacties op dit gedicht
| ***Zij***: | Donderdag, september 23, 2004 09:19 |
| Tja, deze moet je lezen ja! Gedurfd om het zo te doen......... Wow! |
|
| scorpio-nb: | Woensdag, september 22, 2004 21:34 |
| laat ik maar niets meer zeggen over de titel. Het gedicht zegt veel meer! liefs |
|
| *Lia (lanaatje 38)*: | Woensdag, september 22, 2004 17:06 |
| aaarch ik was ook nieuwsgierig.. echt waar.. ik geef het toe... nah.. het dicht was weer prachtig.. liefs, Lia en dank voor je reacties op mijn dichtjes |
|
| Godvader: | Woensdag, september 22, 2004 12:03 |
| ja, de titel deed het hem... het gedicht nog meer... liefs... |
|
| arie.v.d.zalm: | Woensdag, september 22, 2004 10:30 |
| Maakte mij nieuwsgierig,is je ook gelukt. mooi. moin moin arie |
|
| de nifter: | Woensdag, september 22, 2004 10:28 |
| ...wow... nieuwsgierig makende titel!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2004 | ||
| Thema's: | ||