Aangenaam Verdoofd
Aangenaam Verdoofd
Wazige nevelen door mijn hoofd
ik ben er niet bij
wat ze ook zeggen, ik ben er niet bij
aangenaam verdoofd
Het ene moment realiteit
het andere moment een droom
als een bos zonder boom
vluchtend in oneindigheid
Levend in een droom
op de vlucht voor de werkelijkheid
tot ik, tot mijn spijt
mij afwendt van mijn schroom
Eenmaal bij mijn zinnen
te wachten op het volgende probleem
terugkerend als een eczeem
om zich in mijn hoofd vast te pinnen
Wazige nevelen door mijn hoofd
soms stopt het even,
maar laat me zo verder leven
Aangenaam Verdoofd
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, september 23, 2004 08:39 |
| Zolang het een natuurlijke 'aangename verdoving' is, oke. Hopend verwoord (maar ik probeer dan ook bij het 'gevoel' te komen achter je woorden). Liefs / sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Franny & Zooey | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2004 | ||
| Thema's: | ||