De Wacht
Een huilende wind
brengt de klaagzangen
van een radeloos kind
met tranen op zijn wangen
Ik staar in de verte
in de hoop dat U komt
Ik zal blijven wachten
tot het huilen is verstomd
brengt de klaagzangen
van een radeloos kind
met tranen op zijn wangen
Ik staar in de verte
in de hoop dat U komt
Ik zal blijven wachten
tot het huilen is verstomd
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, september 23, 2004 23:03 |
| * dit kind dat langs kan komen, hoop tot aanzien brengt, ofschoon het huilend mijn wachten van waken tot reiken verlengt, maakt mij waar ik ook blijf tot zijn thuis. * hans |
|
| Godvader: | Donderdag, september 23, 2004 09:55 |
| kort én krachtig cker liefs... |
|
| sunset: | Donderdag, september 23, 2004 09:33 |
| In zo een klein gedichtje, zo een imense eenzaamheid stoppen. Stil-mooi. Liefs / sunset |
|
| Freaky Poet: | Donderdag, september 23, 2004 09:29 |
| brok in keel mooi verwoord |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Citybird | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2004 | ||
| Thema's: | ||