Als je geboren wordt
ben je te klein om te zeggen,
hoe het voelde
in je moeders schoot
te groeien als ongeborene.
Wanneer je als kind
je eerste stappen zet,
moet niemand je vragen
wat je gewaarwerd
toen het gebeurde.
Toen je je eerste liefde kuste,
weet je na zovele jaren niet meer,
wat je zei tegen je geliefde.
Zodra je je ogen sluit
en de nacht in gaat
om te slapen,
heb je geen oren
naar de indruk van de rust.
En als het einde
van je leven aangebroken is.
Heb je geen tijd om te zeggen:
"Ik voel me zalig nu ik naar het onbekende vertrek"
brinkieloontje: | Zaterdag, september 25, 2004 11:11 |
MOoi geschreven Bert! Kus ilona |
|
marjolein_in_love: | Zaterdag, september 25, 2004 10:50 |
mooi en waar... erg mooi geschrven :) ik heb het meerdere keren gelezen :) t blijft mooi :) liefs marjolein |
|
Auteur: Bert Lagom | ||
Gecontroleerd door: Pieps | ||
Gepubliceerd op: 25 september 2004 | ||
Thema's: |