Westerstorm
Westerstorm
Wild zwiepen rukkende winden
Geboren in donder en kille regen
Een herfst die zich kan vinden
in ’t knechten van het land hem niet genegen
Waar woeste golven grommen die eerst zwegen
In woede ongekend, zelfs in 't inferno van een hel
Hun witte koppen, huizenhoog geheven
En hun gebulder, razend, kwaad en fel
Verdronken ligt het strand dat eens was kust
Duinen zijn heuvels onder donker water
Het helmgras groeit waar nu Atlantis rust
Besef van de verschrikking komt pas later.
**********
sunset 25-09-2004
**********
Reacties op dit gedicht
| scorpio-nb: | Maandag, september 27, 2004 09:31 |
| de prachtige omschrijving helpt de storm trotseren | |
| shelob: | Zaterdag, september 25, 2004 23:01 |
| Waanzinnig woest en mooi, weer zo heel graag gelezen. | |
| *Lia *: | Zaterdag, september 25, 2004 22:57 |
| wow.. mooi mooi mooi.. liefs, Lia |
|
| lommert: | Zaterdag, september 25, 2004 22:20 |
| prachtige Poezie ..je dwaalt mee in je mooie gedicht..En hun gebulder, razend, kwaad en fel...prachtig willem |
|
