Waarom hou ik van jou?
Het mag niet, het hoort niet, het kan niet!
Jij, een vriend van mijn man
versterkt het gevoel dat het zo niet meer kan
Al heel lang ben ik in tweestrijd
scheiden....krijg ik daarvan geen spijt?
Het had niks met jou te maken, het ging al lang niet meer goed
maar toch, ik weet niet hoe het nu verder moet
Jij weet niks van mijn gevoel voor jou
iets wat ik graag zo houden zou
Maar hoe lang kan ik nog zwijgen?
ik begin het er steeds moeilijker mee te krijgen
Ik weet dat jij zo anders bent in werkelijkheid
met meiden voor één nachtje slijt jij nu de tijd
Zekerheid is wat je wil, maar daarvoor is het nog veel te vroeg
je wil je problemen eerst oplossen en gaat weer lekker naar de kroeg
Even lekker de vrijgezel uithangen
ik gun het je, jij kunt de boel nog even lekker stangen
Nog een paar maanden, dan ben je "vrij"
maar spijtig genoeg niet voor mij
Ik ben gebonden, aan een man die beter mijn broer kon zijn
zo voel ik het, ik mis zo veel en dat doet pijn
Ons kindje dan? Mag ik dit beslissen?
Zij zal haar pappa zo missen.....
Hij houdt van ons, zoveel, dat hij het echt niet ziet
Ik wil hem geen pijn doen, dat verdient hij niet
Hij vertrouwt me helemaal en laat me bij jou slapen als we uit zijn geweest
wij maken er geen misbruik van en zijn braaf en bedeesd
Wat jij van mij vind weet ik niet eens
rspect, vriendin, "ik vraag het" denk ik wel eens
Maar wat heb ik eraan, schiet ik er wat mee op?
Ik geniet van de momenten, daar knap ik van op
Wist ik maar of mijn gevoel nog kan veranderen voor mijn man
beslissingen nemen zou veel eenvoudiger zijn dan
Wil ik vrij zijn of gaat get gewoon over en komt alles wel goed?
Het is al zo lang en ik weet nog steeds niet wat ik moet!