ik zou wel willen
maar ik kan het gewoon niet meer
ik kan het echt niet
verdriet grijpt mijn keel dicht
ik wil niets meer
kweet niets meer
kwil bij mensen zijn
maar niet in school
bij mensen die me verstaan
ik kan dit hier niet aan
zit hier bijna te wenen
waarom dit alles
waarom dit leven
kan ik niet even gewoon zijn
voor even
want momenteel valt er hier echt niets meer te beleven
tis nu een leven zonder lach
heel de dag dromend
verlangent naar de avond
kweet niet waarom