Er tussenin
Thuis van ergens ben ik aangeland
Al weet ik niet waar thuis of ergens is
Thuis in den vreemde, nu in dit vreemde land
waar ik geboren en getogen ben, heerst duisternis.
Het bed waarin ik jaren heb geslapen
heeft iets bekendst, mijn lichaam is voldaan.
Mijn hart voelt zich onrustig, haast verslagen
Mijn brein weet dat ook dit voorbij zal gaan.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, september 30, 2004 08:16 |
| Je weet eenzaamheid, hoop, hunkering mooi weer te geven hier. Liefs / sunset |
|
| love ya jo: | Donderdag, september 30, 2004 08:07 |
| mooi gedicht wordt er stil van herken me zelf er soms wel in liefs love ya jo |
|
| *Lia *: | Donderdag, september 30, 2004 07:10 |
| prachtig.. graag gelezen.. liefs, Lia |
|
| ses: | Donderdag, september 30, 2004 00:16 |
| heel mooi!!!! (; | |
Over dit gedicht
| Auteur: Roelie Kuilder | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2004 | ||
| Thema's: | ||