vrijheid blijheid
Het wonder was geschied
maar blij waren we niet
een monster van een wonder
we waren beter af zonder
we vierden de dag
we vierden de nacht
op mijn mond een lach
mijn ogen glimden zacht
een week ging voorbij
God, wat waren we blij
maar vanbinnen vloeiden tranen
die niet naar buiten kwamen
we dansten en dronken
op mooie vrouwen geklonken
lopen over water geeft zoveel vrijheid
maar ik voelde nimmer blijheid.
Gek, he?
De eerste dag word je er nog best vrolijk van, maar na een paar dagen, ja dan is het nieuwe er toch een beetje van af...
maar blij waren we niet
een monster van een wonder
we waren beter af zonder
we vierden de dag
we vierden de nacht
op mijn mond een lach
mijn ogen glimden zacht
een week ging voorbij
God, wat waren we blij
maar vanbinnen vloeiden tranen
die niet naar buiten kwamen
we dansten en dronken
op mooie vrouwen geklonken
lopen over water geeft zoveel vrijheid
maar ik voelde nimmer blijheid.
Gek, he?
De eerste dag word je er nog best vrolijk van, maar na een paar dagen, ja dan is het nieuwe er toch een beetje van af...
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, september 30, 2004 08:37 |
| Blijheid komt nooit 'van buiten', maar zit, zoals de meeste gevoelens 'van binnen'. En als je niet in je (kunt) kijkt (kijken), door allerlei 'andere' omstandigheden ... Herkenbaar verwoord. Liefs / sunset |
|
| Hermans Dirk: | Donderdag, september 30, 2004 07:20 |
| mooi en moedig neergezet | |
| *Lia *: | Donderdag, september 30, 2004 07:15 |
| zo gaat dat meestal.. is met verdriet ook vaak zo.. afzwakkend. niets geks aan dus.. liefs, Lia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: M. Peeters | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 30 september 2004 | ||
| Thema's: | ||