IDEAAL

Toen ik jou voor het eerst ontmoete,

was je aardig en attent.

En ik dacht meteen dit is het helemaal.

Je maakte me verlegen,

door een simpel compliment.

En ik zweer het, jij was mijn ideaal.

Maar er is wel veel veranderd.

Het is niet meer wat het was.

Achteraf bleek deze vriendschap,

louter schijn.

Jij had geen mens meer nodig,

jij de grote kampioen.

Het is niet anders maar het doet,

wel even pijn.

Jij hebt je kansen flink benut.

Je zit nu hoog te paard.

De kaarten zijn geschud.

Maar was het dat nou waard.

Nu alles wat tussen ons was niet meer telt.

Ik had me dat heel anders voorgesteld.

Toen ik jou pas leerde kennen.

Was je eerlijk en spontaan.

het is jammer maar die droom is voorbij.

Je maakt een boel kapsones.

En je ziet me niet meer staan.

Jij nam alles en de kruimels zijn voor mij.

Nu speel jij de overwinnaar.

De gefierde generaal.

Die zich wentelt in de roem van zijn succes.

Dat ik jou ooit beschouwde.

Als mijn grote ideaal,

was onozel maar het blijft een goede les.

Je waagt je in een labyrint.

Hoe ver wil jij nog gaan.

Betoverd en verblind.

Gedreven door die waan.

Dat alles draait om status en om geld.

Nee ik had me dat heel anders voorgesteld.

                                                       RIAN