Zelfs de sterren...
Je stem terwijl je sprak
Zo mooi
Dat ik vergat
De illusies die ik creëerde
Met mijn vingers in het zand
Weggespoelde gedachten en beelden
Op dit maanverlaten strand
Je stem terwijl je sprak
Zo mooi
Dat ik vergat
Zon der donkere dagen
Nooit zal ik echt weten
Wat ik je als laatste wilde vragen
Zelfs de sterren ben ik vergeten
Reacties op dit gedicht
| [&]*Assepoesje*[&]: | Vrijdag, oktober 01, 2004 18:23 |
| oooh!! Wat een heerlijk gedichtje! :-) Ik hoop dat je dit gevoel nog lang bij je draagt... Liefs, Assepoesje |
|
| MayadeBij: | Vrijdag, oktober 01, 2004 17:43 |
| en ik met jou.. (zo ben ik dan weer.. sterven met het dierbaarste bezit, ik ken het niet anders namelijk) kusje, | |
Over dit gedicht
| Auteur: X-tophe | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 01 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||