Kom maar...
Kom maar..
Schuilend onder je masker
van voorgewende vrolijkheid.
Een schel ontsnapte lach
spreekt voor anderen genoeg duidelijkheid.
Opgekropte tranen goed verborgen
zorgvuldig zorgend dat niemand ze ziet
geen zwakheid wordt van jou gezien
want begrijpen zullen ze het toch niet
Onzekerheid, pijn en verwarring
lopen als een rode draad door je leven
controle en macht is wat je wilt,
maar alleen het mes lijkt je dat nog te geven
En toch zul je telkens weer een lach toveren
zelfs als het vanbinnen niet meer gaat
er is toch niemand die doorheeft
dat je eigen ik al bijna niet meer bestaat
Maar, als je dan alleen bent en neergeslagen door verdriet
en wanneer het enige dat je nog voelt is pijn
weet dan toch alsjeblieft
dat je bij mij altijd jezelf mag komen zijn!
Je mag bij me komen, elke keer als het niet meer gaat,
als alleen tranen nog kunnen zeggen wat je bedoelt,
want, lief meisje, alles wat ik nu nog zou willen
is dat jij je niet meer alleen voelt.
Schuilend onder je masker
van voorgewende vrolijkheid.
Een schel ontsnapte lach
spreekt voor anderen genoeg duidelijkheid.
Opgekropte tranen goed verborgen
zorgvuldig zorgend dat niemand ze ziet
geen zwakheid wordt van jou gezien
want begrijpen zullen ze het toch niet
Onzekerheid, pijn en verwarring
lopen als een rode draad door je leven
controle en macht is wat je wilt,
maar alleen het mes lijkt je dat nog te geven
En toch zul je telkens weer een lach toveren
zelfs als het vanbinnen niet meer gaat
er is toch niemand die doorheeft
dat je eigen ik al bijna niet meer bestaat
Maar, als je dan alleen bent en neergeslagen door verdriet
en wanneer het enige dat je nog voelt is pijn
weet dan toch alsjeblieft
dat je bij mij altijd jezelf mag komen zijn!
Je mag bij me komen, elke keer als het niet meer gaat,
als alleen tranen nog kunnen zeggen wat je bedoelt,
want, lief meisje, alles wat ik nu nog zou willen
is dat jij je niet meer alleen voelt.
Reacties op dit gedicht
| Wicked Soul: | Maandag, december 27, 2004 20:14 |
| -pinkt een traantje weg- Owww, dit is zo ontzettend lief! Zo mooi. Ik ben diep ontroerd. Ja, jouw prachtgedichten ;) Dit is zo'n voorbeeldje (hoewel ik ze allemaal stuk voor stuk bijzonder vind, vandaar dat ik ze ook allemaal zal gaan lezen. ;)) Veel liefs, -Lien.- |
|
| stairway 2 heaven: | Dinsdag, oktober 05, 2004 22:40 |
| prachtig gedicht en heel erg lief voor die persoon, ze mag blij zijn met een vriendin als jou dan... xxx |
|
| Fri..: | Dinsdag, oktober 05, 2004 20:40 |
| ik bedoelde dat jij ook bij mij mag komen.. ookal gaat dat een beetje gek over msn :) nja, je snapt me denk wel :) :$ |
|
| Fri..: | Dinsdag, oktober 05, 2004 20:39 |
| Heej.. Dat geld ook voor jou heh .. Mooi gedichtje, en zo lief :) als ik denk dat ik weet over wie het gaat.. Nja.. ik hou mn reactie vandaag kort, Liefs, + kus Frida |
|
| Martine Gieze: | Dinsdag, oktober 05, 2004 19:48 |
| ik krijg tranen in m'n ogen bij die gedicht!!! super mooi en lief! liefs,Mart |
|
| MaMMon : | Dinsdag, oktober 05, 2004 17:50 |
| fijn, meer leugens! ik vind dat we meer moeten praten ook :) (een ongemeende glimlach bij deze, who cares right?) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sugared_Placebo | 
|
|
| Gecontroleerd door: artemis | ||
| Gepubliceerd op: 05 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||