Verbannen
Verbannen naar de duisternis
en opgeslokt in haat
Verloren in een waas van hoop
een werkeloos gebaar
Woede die word ingehouden
als een rode vlam van gekte
Die door je hart naar voren komt
en bijna word gepakt
Een woord dat zoveel kracht bezit
en gemaakt is om te doden
Een zin vol met gevoelens
die overgaan van pijn
Vergeten in een cel van tranen
gezelschap door een tere ziel
Bemind door alles wat bestond
ineens was het verleden
en opgeslokt in haat
Verloren in een waas van hoop
een werkeloos gebaar
Woede die word ingehouden
als een rode vlam van gekte
Die door je hart naar voren komt
en bijna word gepakt
Een woord dat zoveel kracht bezit
en gemaakt is om te doden
Een zin vol met gevoelens
die overgaan van pijn
Vergeten in een cel van tranen
gezelschap door een tere ziel
Bemind door alles wat bestond
ineens was het verleden
Reacties op dit gedicht
| ~OpenBoek~: | Vrijdag, oktober 15, 2004 15:58 |
| weer zo'n volmaakt gedicht:) perfect gewoon de perfecte woorden en misterieus genoeg voor een volmaakt gedicht:) heel cewl tam:) hvj |
|
| ~tinkie~: | Woensdag, oktober 06, 2004 19:45 |
| heej op een of andere manier lijkt het op wicca maar dat is het denk k niet wel een stoer gedicht erg mooi ook groetjes ~tinkie~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: LizDichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 06 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||