Verdween dat rotgevoel maar
Angst
Angst, dat vreselijke gevoel
Het laat je lichaam trillen
je hart sneller slaan
Soms zou ik willen gillen
Maar het kan gewoon niet niet
Ze mogen het niet weten
Dat ik savonds in mijn bed
van de angst lig te zweten
Door die vreselijke dromen
Lukt het slapen niet
De dingen die ik meemaak
doen me zoveel verdriet
Angst doet pijn van binnen
Je zakt als het ware in elkaar
Ongeduldig wacht ik
Verdween dat rotgevoel maar
Reacties op dit gedicht
| Danielle...: | Donderdag, januari 10, 2002 19:42 |
| Thanks... | |
| Ton Rijkers: | Donderdag, januari 10, 2002 18:51 |
| Een heel mooi gedicht,Daniëlle Groetjes, Ton Rijkers |
|
| Dani: | Donderdag, juni 21, 2001 22:47 |
| Sorry, ging ff iets mis, hier alsnog m'n e-mail adres! | |
| : | Donderdag, juni 21, 2001 22:45 |
| Hey naamgenootje, Kop op! Als je iemand nodig hebt om mee te praten..... Lieve groetjes, Dani |
|
| Yoeri: | Donderdag, juni 14, 2001 21:37 |
| Life sucks and shit happens...ik ken het gevoel...praat over je angsten, het helpt niet altijd maar het lucht wel op. groeten van een vriend |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Danielle... | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||