Een gebaar uit vreemde verten?
Het leek alsof een stem uit ‘t niets sprak
tussen bomen ,sterren en de wind,
en de maan mij somber aankeek
op zoek naar iets, maar nergens vind.
Zo stond ik in de donkere stilte
Zwaar ademhalen hoorde ik gaan
Mijn hart pompte in mijn aderen
onrustig, alsof het mij was gedaan.
Een hond huilde in de verte
Moest ik wakker worden door een sein?
De werkelijkheid kwam over mij
Maar dromen moest op termijn?
Het was alsof ik zocht en nooit
zou vinden, en er zo dichtbij was
Wachten op een gebaar uit vreemde verten?
Maar wegzonk in mijn ingebeeld moeras.
willem
| Bieke: | Maandag, oktober 11, 2004 19:49 |
| Mooie poëzie Willem, geeft me weer te denken. Liefs Bieke, |
|
| *Lia *: | Maandag, oktober 11, 2004 16:35 |
| mystiek.. poezie.. geweldig.. van genoten. fijne avond.. liefs, Lia |
|
| ..SaNnE..: | Maandag, oktober 11, 2004 13:50 |
| heey heel erg mooi neergezet.. :) liefs Sanne |
|
| sunset: | Maandag, oktober 11, 2004 11:34 |
| Mooi stukje poëzie. Liefs / sunset |
|
| Roger Bamps: | Maandag, oktober 11, 2004 10:07 |
| Prachtige poëzie Willem!!! Heb er enorm van genoten. Groetjes en een heerlijke dag, Roger. |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 11 oktober 2004 | ||
| Thema's: | ||