Woorden werden klanken
Niet meer kunnen zeggen wat je denkt
Niet meer kunnen zeggen wat je voelt
Woorden werden klanken
Niemand begriijpt meer wat je bedoelt
Niet kunnen vertelen van je angst
Buitengesloten, uiteengestoten zijn
Woorden werden klanken
Klanken verwoorden je pijn
Je vecht om weg te komen uit die cel
Waarin je taal en je gedachten zijn gevangen
Woorden werden klanken
Een zucht ontsnapt uit machteloos verlangen
Over dit gedicht
| Auteur: Danielle... | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 juni 2001 | ||
| Thema's: | ||